naskakiwać

naskakiwać: naskakiwać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ib, naskakiwaćkuję, naskakiwaćkuje {{/stl_8}}– naskoczyć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIa, naskakiwaćczę, naskakiwaćczy {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'skakać, uderzać, nacierać na kogoś lub na coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Naskoczyli na siebie i zaczęła się bójka. Czubiące się koguty naskakiwały na siebie. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'atakować kogoś słownie; robić komuś wymówki, wyrzuty (często niesłusznie, bez istotnego powodu) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Przestań ciągle na niego naskakiwać – nie masz racji, że go obwiniasz. Niepotrzebnie tak nagle na nią naskoczyłeś. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_8}}zwykle dk {{/stl_8}}{{stl_7}}'w odniesieniu do zwichniętej kości, przesuniętej części mechanizmu: samoczynnie lub pod wpływem siły zajmować na powrót właściwe miejsce': {{/stl_7}}{{stl_10}}Chirurg umiejętnie szarpnął i ramię naskoczyło w stawie. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

naskakiwać — → naskoczyć … Słownik języka polskiego
naskoczyć — dk VIb, naskoczyćczę, naskoczyćczysz, naskoczyćskocz, naskoczyćczył naskakiwać ndk VIIIb, naskoczyćkuję, naskoczyćkujesz, naskoczyćkuj, naskoczyćiwał 1. «skoczyć, wpaść na kogoś lub na coś; natrzeć, uderzyć» Walczący naskoczyli na siebie. 2. «o… … Słownik języka polskiego
naskoczyć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}naskakiwać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}naskoczyć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, naskoczyćczę, naskoczyćczy {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 8}}pot. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic Dictionaries and Encyclopedias